یک فعال سیاسی گفت: دولت قول بهبود شرایط اقتصادی را داده و هنوز هم نتوانسته مشکلات را حل کند. در این شرایط، انحراف به مسأله حجاب، کد و آدرس غلطی به مردم میدهد که مسأله اصلی آنها حجاب است، درحالی که مردم به صراحت میگویند مسأله اصلی آنها مسائل اقتصادی است، که به دلیل نبود نان شب و مشکلات اقتصادی دیگر، باید حل شود.
به گزارش خبرنگار سیاسی ایونا، در مورد طرح حجاب و عفاف، اشرف بروجردی بیان کرد که در ارزیابی هر امر اجتماعی، بایدها و نبایدها را باید بررسی کرد که چه تأثیری در پیش خواهد داشت.
او معتقد است که دولتمردان ما این فهم را به خوبی ندارند.
بروجردی تأکید کرد که آنهایی که فرض میکنند ۴۰ درصد جامعه محجبه و به موازین دینی پایبند هستند، حرف غلطی نمیزنند، اما ۶۰ درصد دیگر احساس میکنند که خواستههایشان شنیده نمیشود و توجهی به تلاشهایشان نمیشود که میتواند زمینه یک حرکت تخاصمی را به وجود آورده و منجر به تقابل شود.
وی بیان کرد که برای داشتن یک جامعه آرام و بیتنش، باید به مردم کاری نداشته باشیم و آنها به طور خودبخودی اصولی را رعایت کنند که اکثریت جامعه به آنها پایبندی دارد.
بروجردی با اشاره به نقاط ضعف طرح حجاب و عفاف، معتقد است که مقصود تدوینگران این لایحه به نتیجه نخواهد رسید و دولت بهتر است به ترویج حجاب در جامعه بپردازد.
وی توصیه کرد که دولتمردان بهتر است با مردم مهربانتر و با عطوفت بیشتری رفتار کنند.
وی تأکید کرد که قوانین و مقررات باید با شرایط زمان و نیازهای جامعه در تطابق قرار گیرند و نباید برای مسائل بدیهی و بیاثر وضع شوند. به عنوان مثال، اصلاح قوانین حمایت از خانواده، با توجه به نیازهای جدید جامعه، به روز رسانی شده است. اما وی هشدار داد که برای مسائل اقتصادی که برای هر جامعه بسیار حیاتی هستند، نباید به دنبال اصلاحیههای بیهوده باشیم که توجه مردم را از مسائل اصلی دور میکنند.
آیت الله جوادی آملی: برای داشتن زندگی انسانی باید دیدگاهی جهانی داشته باشیم
در پاسخ به انتقاداتی که از سوی هر سه قوه مطرح شدهاند، بروجردی به تحلیلی از این انتقادات پرداخت.
او از دو لایحه دولت و قوه قضائیه صحبت کرد و تأکید داشت که هر دو رویکرد میتواند رویکرد منفی داشته باشد. اگر لایحه دولت به منظور مجازات مجرمان ارائه شده باشد، این امر میتواند در نتیجه بیشتری منجر به آسیبهای بیشتر برای جامعه شود. اما اگر لایحه قوه قضائیه با نگاه جرمخیزانه به مسئله نگاه کند، نیز ممکن است نتیجهای مثبت برای جامعه نداشته باشد.
بروجردی به این نکته هم اشاره کرده که دولت با جریمه کردن میخواهد خواستههای اقتصادی خود را برآورده کند. اما این امر میتواند یک دردسر برای جامعه باشد و باید به دلیل آن توجیهی به مردم ارائه شود.
به طور خلاصه، بروجردی در تحلیل خود، به این نتیجه رسیده که هر دو لایحه دولت و قوه قضائیه نتوانستهاند بهبودی چشمگیری در مسائل اجتماعی و اقتصادی جامعه ایجاد کنند و باید به دنبال اصلاحات مهم و ضروری تمرکز کرد تا بهبودی قابل توجهی در شرایط جامعه رقم بخورد.
وی درباره قانونگذاری و ارائه مقررات در جامعه، بیان کرد که قوانین و مقررات نباید برای مسائل بدیهی و بیاثر وضع شوند، زیرا این امر باعث خنده دنیا به ما میشود.
وی تأکید کرد که قوانین و مقررات باید با شرایط زمان و نیازهای جامعه در تطابق قرار گیرند. به عنوان مثال، قانون حمایت از خانواده که در سال ۱۹۷۱ و قبل از انقلاب تدوین شده بود، با اصلاحاتی برای رفع مشکلات خانواده به روز رسانی شد. اما پس از پیروزی انقلاب در سال ۱۹۷۹، این قانون دوباره اصلاح شد و کرامت زن و خانواده به مراتب آسیب دید.
بروجردی به این نکته اشاره کرد که این موضوعات زمان و انرژی مجلس و مردم را میگیرد و نتیجهای هم ندارد. بهتر است روی اصلاحات مهم و ضروری تمرکز کرد تا به دنبال اصلاحیههای بیهوده باشیم.
وی همچنین بیان کرد که مشکل اصلی کشور در حال حاضر مسائل اقتصادی است و این مسأله برای هیچکس پنهان نیست. مردم به نان شب نیاز دارند و دولت با ارائه لایحهها و مواد انحرافی، تلاش میکند تا مردم را از مسائل اصلی دور کند.
بروجردی به این نکته اشاره کرد که دولت قول بهبود شرایط اقتصادی را داده و هنوز هم نتوانسته مشکلات را حل کند. مشکلات مسکن، بیکاری و تورم همچنان وجود دارند و بهبودی چشمگیری نداشتهاند. در این شرایط، انحراف به مسأله حجاب، کد و آدرس غلطی به مردم میدهد که مسأله اصلی آنها حجاب است، درحالی که مردم به صراحت میگویند مسأله اصلی آنها مسائل اقتصادی است، که به دلیل نبود نان شب و مشکلات اقتصادی دیگر، باید حل شود.