06:27 , 1401/3/27
کد خبر: 000010516
بازدید: 2363
آیا خوردن مومیایی برای سلامتی مفید است؟

به مدت 500 سال مردم شروع به خوردن مومیایی های مصری کردند آن هم با بهانه تجویز دارویی.    

خوردن مومیایی سیاه، خوردن موميايي براي ترس، خوردن مومیایی زرد، خوردن مومیایی برای جوش خوردن استخوان، خوردن مومیایی برای رفع ترس، خوردن مومیایی برای چه چیزی مفید است؟ خوردن مومیایی در بارداری مفید است؟ خواص خوردن مومیایی برای ترس.

 

مومیایی زن
مومیایی زن

سن این مومیایی به 700 سال قبل از میلاد مسیح باز می گردد. این مومیایی یک زن ناشناس بوده که در تیبیس در مصر باستان کشف شد.

به گزارش ایونا، شاید برایتان هولناک باشد اما به مدت 500 سال مردم شروع به خوردن مومیایی های مصری کردند آن هم با بهانه تجویز دارویی. 

 

چرا مردم فکر می کردند آدم خواری برای سلامتی شان خوب است؟ 

تاریخ اروپا نشان می دهد سالیان سال مردم از مومیایی ها(اجساد بانداژ شده مصریان) به شکل های متفاوتی استفاده می کردند از خوردن آن برای درمان طاعون بوبونیک تا درمان سردرد ، تا دوره ملکه ویکتوریا برای سرگرمی ترسناک همراه نوشیدنی پس از شام استفاده می‌شده.

درمان بیماری با خوردن مومیایی

ایمان به این که مومیایی ها می توانند بیماری را درمان کنند، مردم را برای قرن ها به چیزی که مزه ی افتضاحی داشت ترغیب کرده بود. 

بله برای مدت 500 سال مومیا در بین اروپاییان بعنوان یک دارو مصرف میشده در واقع مومیا از بقایای اجساد باندپیچی شده مصریان که از مصر وارد اروپا می کردند تهیه میشد و خواهان بسیاری داشت و برای بیماران تجویز میشد 

تولید مومیای تقلبی

در دنیایی بدون آنتی بیوتیک، پزشکان جمجمه، استخوان‌ها،گوشت خشک شده مومیایی ها را آسیاب و برای درمان بیماری ها از جمله سردرد،کاهش تورم.... تجویز می‌کردند.

از آنجایی تعداد مومیایی ها نسبت به تقاضای مردم کمتر بود این شد که برخی از پزشکان و یا فروشندگان مومیا رو به تولید مومیا تقلبی آوردند.

اما همین مومیا تقلبی نکته مهمی را نشان می دهد: تقاضای مداومی برای استفاده از گوشت مرده در میان مردم برای درمان بیماری ها وجود داشت و عرضه مومیایی های واقعی مصری نمی توانست این موضوع را برآورده کند.

ظرف مومیا در موزه تاریخی هامبورگ
ظرف مومیا در موزه تاریخی هامبورگ 

درمان مشکلات عصبی با جمجمه انسان

همه پزشکان در این مورد اتفاق نظر نداشتند و برخی پزشکان معتقد بودن که گوشت و اجزای خشک مردگان هرگز دارای اثر حیات بخش گوشت زنده و تازه انسان نخواهد بود زیرا گوشت و خون تازه نشاطی داردکه گوشت مانده مردگان آن را ندارد.

از آنجایی که این ادعا از نظر منطقی درست تر به نظر می آمد حتی نجیب زادگان اروپایی را هم متقاعد کرده بود. شاه انگلستان چارلز دوم دچار مشکل تشنج بود و پس از هر بار که به او حمله دست میداد داروی ساخته شده از جمجمه انسان را مصرف می‌کرد, تا سال 1909, پزشکان معمولا برای درمان مشکلات عصبی از جمجمه انسان استفاده می‌کردند.

معمولا مومیا اصل و خوب بیشتر بدست پادشاهان و نجیب زادگان میرسید علاوه براینکه از نظر مالی و جایگاه اجتماعی توانایی تهیه آن را داشتند از سوی دیگر پزشکان بدلیل اینکه مومیای ها معمولا پادشاهان مصری و فراعه بودند برای پادشاهان مناسب تر بود.

باز کردن اجساد مومیایی

تا قرن نوزدهم، مردم دیگر مومیایی ها را برای درمان بیماری مصرف نمی کردند اما ویکتوریایی ها در مهمانی های خود برای سرگرم کردن مهمانان اجساد مومیایی ها را باز می کردند.

خرید مومیایی از مصر

ناپلئون اولین سفر اکتشافیش به مصر را در سال 1798 داشت همین امر کنجکاوی مردم اروپا را برانگیخت و در قرن نوزدهم مصر به توریست های اروپایی اجازه داد که از خیابان ها مومیایی را خریداری و به کشور خود ببرندو در مهمانی های خود برای سرگرمی باندهای مومیایی ها را باز و آنها را به نمایش بگذارند.

عمل باز کردن باندها کم کم فقط در مهمانی ها انجام نمی‌شد و در سال ۱۸۳۴ جراح توماس پتیگرو يک موميايي را در کالج سلطنتي جراحان باز کرد. در آن زمان او، کالبدشکافی و جراحی را در میان عموم انجام می‌داد و این باز کردن فقط یک رویداد پزشکی بود و نه برای سرگرمی.

کم کم دیگر تحقیقات پزشکی هم روی آنها صورت نمی گرفت و دیگر بعنوان دارو هم از آنها استفاده نمی‌شد اما هنوز باز کردن آنها در میهمانی ها هیجان انگیز بود. میزبان شام که آنقدر ثروتمند بود می‌توانست برای سرگرم کردن مهمانان خود یک مومیایی تهیه کند.

هیجان مردم از دیدن گوشت خشک و استخوان های بیرون زده بعد از باز کردن بانداژها در یک مهمانی خصوصی و یا تئاتر با شنیدن صدای بلند شادی و تشویق مردم کاملا ملموس بود.

مصرشناس انگلیسی هاوارد کارتر
مصرشناس انگلیسی هاوارد کارتر 

در این تصویر رنگی شده، مصرشناس انگلیسی هاوارد کارتر (۱۸۷۳ تا ۱۹۳۹) و یکی از همکارانش در اوایل دهه ۱۹۲۰ به سارکوفاژ طلایی توت عنخآمین در مصر نگاه می کنند. تصویراز هری برتون؛

بازکردن مومیایی در مهمانی ها

مهمانی های باز کردن مومیایی با آغاز قرن بیستم به پایان رسید. هیجان ترسناک باز کردن مومیایی ها دیگر جذاب نبود و حتی زشت بنظر می رسید و مردم به این فکر میکردند که این باز کردن مومیایی ها منجر به تخریب آثار باستانی که همان مومیایی ها بودند می‌شود.

کشف مقبره توت عنخ آمون

سپس کشف مقبره توت عنخ آمون شور اشتیاقی در میان طراحان، معماران و باستان شناسان ایجاد کرد در زمان هنر تزیین از روی این مقبره بنیان گزاری شد طراحی همه چیز از نقوش درب ساختمان کرایسلر تا شکل ساعت های طراحی شده توسط کارتیه. مرگ ناگهانی لرد کارنارون در سال ۱۹۲۳، حامی سفر اکتشافی توت عنخآمن، از علل طبیعی بود اما خیلی زود به خرافات جدیدی نسبت داده شد  بله نفرین مومیایی

اولین بازگشایی عمومی مومیایی 

در سال ۲۰۱۶ مصرشناس جان جی جانستون میزبان اولین بازگشایی عمومی مومیایی از سال 1908 بود. بازگشایی ای که جنبه هنری، علمی و نمایشی داشت، جانستون دقیقا همان تفریحی که در دوره ملکه ویکتوریا ثروتمندان برای سرگرم کردن مهمانان خود انجام میدادند را به نمایش گذاشت.

امروزه بازار سیاه قاچاق آثار باستانی - از جمله مومیایی ها بسیار گرم و پررونق است زیرا هر مومیای قیمتی بالغ بر 3 میلیارد دلار آمریکا دارد.

حال دیگر هیچ باستان شناسی برای سرگرمی مومیایی را باز نمی کند و هیچ پزشکی پیشنهاد خوردن را نمی دهد و حتی هیچ دکه و مغازه ای مومیا تقلبی تولید نمی‌کند. اما ارزش مومیایی ها ازبین نرفته بخاطر قدمت تاریخی آن بسیار گرانقیمت هستند.

 

نظر شما






نظرات

آخرین اخبار

اخبار پر بازدید