یائسگی زودرس قابل درمان است؟

به گزارش خبرنگار سلامت ایونا، به طور طبیعی بعد از سن 50 سالگی چرخه قاعدگی در زنان متوقف می شود و به اصطلاح گفته می شود فرد وارد دوران یائسگی شده است اما یائسگی زودرس به قطع بیش از یکساله پریودهای زنانه گفته می شود که در سنین کمتر از 45 سال رخ دهد و حال اگر این امر پیش از 40 سالگی اتفاق افتد به آن نارسایی زودرس تخمدان گفته می شود.

چه کسانی به یائسگی زودرس مبتلا می شوند؟

در  رخ دادن این اتفاق عوامل متعددی دخیل هستند که از جمله مهم ترین آنها می توان به ژنتیک، استرس‌های محیطی، سبک زندگی و غیرفعال شدن تخمدان‌ها اشاره کرد. البته در این زمینه عوامل محیطی نیز تاثیر بسزایی دارند که از میان این عوامل می توان به مواردی چون آلودگی هوا،آلودگی های صوتی یا تماس با سموم محیط اشاره کرد. البته در این زمینه موارد دیگری مانند سبک زندگی، ابتلاء به برخی بیماری ها و استفاده از برخی درمان ها مانند شیمی درمانی، پرتو درمانی، هیسترکتومی کامل (برداشتن رحم و تخمدان‌ها) نیز تاثیرگذارند.آسیب دیدگی تخمدان ها نیز از دلایل دیگری است که می تواند منجر به یائسگی پیش از موعد مقرر شود.

علائم اولیه یائسگی زودرس

همان طور که گفته شد اگر مدت 12 ماه از قاعدگی زنان بگذرد آنها وارد مرحله یائسگی شده اند اما پیش از رسیدن به این دوران شاید بتوان برای جلوگیری از این اتفاق یا به تعویق انداختن آن اقدامات موثری انجام داد، بر همین اساس تشخیص موضوع از اهمیت بسیاری برخوردار است.
در واقع می توان گفت علائم ابتلا به یائسگی زودرس تاحد زیادی مشابه علائم ابتلا به یائسگی است که شاید شایع ترین عارضه آن گرگرفتگی باشد. قاعدگی های نامنظم، بدخوابی و تعریق شبانه، خستگی، بی تمرکزی و کاهش حافظه، ریزش یا نازک شدن تارهای مو، اضافه وزن، سر درد و درد مفاصل و عضلات، طپش قلب، خشکی واژن، کاهش میل جنسی، تکرر ادرار یا بی اختیاری ادرار و نوسانات خلقی همه از مواردی است که می تواند نشانه ای از یائسگی زودرس باشد.
در چنین شرایطی با مراجعه به پزشک و انجام آزمایشهایی برای اندازه گیری سطح هرمونهای استروژن و گونادوتروپین می توان با قطعیت بیشتری درباره احتمال ابتلا به این مشکل نظر داد.

مخاطرات یائسگی زودرس

در این میان رسیدن به دوره یائسگی در دوره سنی متناسب قطعا بیماری تلقی نمی شود اما یائسگی زودرس می تواند مخاطرات متعددی داشته باشد که از جمله آنها می توان به از دست دادن قدرت باروری اشاره کرد. از سوی دیگر با قرار گرفتن در چنین وضعیتی ممکن است فرد دچار افسردگی شده یا در معرض ابتلا به مواردی مانند پوکی استخوان و خشکی واژن قرار گیرد.
در شرایط فعلی با توجه به بالا رفتن سن ازدواج در جامعه این موضوع می تواند مشکلات متعددی در فرزندآوری افراد ایجاد کند.

چگونه از یائسگی زودرس جلوگیری کنیم؟

البته این بیماری نیز مانند اغلب بیماری های دیگر تا حد زیادی قابل پیشگیری است و می توان برای به تعویق انداختن این دوره از راهکارهای متعددی کمک گرفت. بسیاری از این موارد نیز به سبک زندگی مربوط می شود و بر همین اساس می توان با مواردی مانند ورزش و تحرک، پرهیز از مصرف کافئین، مصرف پروتئین ها و مکمل های غذایی و میوه و مواد غذایی برای طولانی تر کردن دوران باروری زنان تلاش کرد.
نکته دیگر آنکه معمولا رسیدن به یائسگی قطعی حدود شش ماه تا یکسال زمان می برد و در این مدت زنان بالای 40 سال در شرایطی که علائم مربوطه را مشاهده کردند باید به پزشک متخصص مراجعه کرده و به دنبال راه های درمانی باشند.

درمان یائسگی زودرس

برای درمان این مشکل نیز می توان به سراغ شیوه های درمانی متعددی مانند طب سنتی یا دارو درمانی رفت. در درمان سنتی این مشکل ممکن است از مواردی مانند دمنوش های گیاهی مانند رازیانه، تخم کرفس، بومادران، پنج انگشت و پونه استفاده کرد که درد و علائم ناشی از پساقاعدگی زودرس را کاهش می دهند. همچنین در این شیوه الگوهای تغذیه ای دیگری نیز مورد استفاده قرار می گیرد که هر یک از آنها می توانند تاحدی در درمان این مشکل موثر واقع شوند. بر این اساس مثلا برای کنترل میزان استروژن فرد برخی مواد غذایی مانند حبوبات لوبیا و عدس، یا میوه هایی مانند گیلاس و سیب پیشنهاد می شود و مصرف دانه هایی مثل سویا وگندم در دستور کار قرار می گیرد.
درمان دارویی نیز راهکار دیگری است که می تواند با بهره گیری از داروهای هورمونی و هورمون درمانی این روند را به تعویق بیندازد.