قیمت شرم آور لندکروز در ایران / چه کسانی از واردات خودرو ضرر می کنند؟

به گزارش خبرنگار اقتصادی  ایونا، عطا بهرامی، کارشناس صنعت خودرو اخیرا انتقاداتی در زمینه واردات خودرو مطرح کرده و در قالب آن اظهار کرد: از زمان شروع دولت رئیس جمهور فرمان هشت ماده ای داد و فاطمی امین زمانی که وزیر شد قول داد ظرف مدت شش ماه وضعیت بازار خودرو را بهبود داده و واردات برقرار شود اما حال چندین ماه گذشته و هنوز اتفاقی نیفتاده و وعده اسفند ماه را داده اند که به شخصه فکر می کنم این وعده هم محقق نخواهد شد.

وی گفت: یکسری انگیزه پنهان وجود دارد و این خود بحث مفصلی است که چه کسانی سودشان در آن است که واردات خودرو عملیاتی نشود؟ ذی نفعان اقتصادی معمولا بخشی از مونتاژکاران خودروهای چینی هستند که خودروهای چینی را به قیمت لندکروز می فروشند و طبیعتا واردات علیه آنهاست. در این زمینه اصولا ایران خودرو و سایپا ضرر نمی کنند چون اصولا تیراژ خودروهای آنها به حدی است که با واردات متضرر نمی شوند. پس اینکه این موضوع را به گردن خودروسازان بیندازند درست نیست. واردکننده هایی هم که عادی وارد می کردند سود می کردند اما یکسری بهانه جویی صورت می گیرد که اثبات کننده انگیزه های پنهان است.

وی گفت: برخی از اینها عبارتند از نداشتن ارز. تجارت خارجه کشور در سال جاری بودجه اش 130 میلیارد دلار است و ارز را مردم می توانند تامین کنند و اصلا معنی ندارد دولت بخواهد برای واردات ارز تزریق کند اما متاسفانه مرتب گفته می شود و در نهایت به عنوان خبر خوش می گویند یک میلیارد یورو به واردات خودرو تخصیص می دهیم.

بهرامی ادامه داد: این اصلا بی معنی است و در گرفتن این ارز نیز بحث هست و شرکت هایی که تشخیص دادند این ارز را دریافت کنند خودش یک بدعت قانونی است و شورای رقابت باید جلوی این روند را بگیرد.

دلار 6.5 برابر گران شده و خودرو 13 برابر

این کارشناس افزود: واردات خودرو تا سال 1392 اینگونه بود که هر فرد حقیقی و حقوقی می توانست برای خود یک خودرو وارد کند و این باعث شده بود ما اصلا بحث کمبود عرضه در بازار نداشته باشیم و قیمت خودرو هم به اندازه دلار بالا برود. الان قیمت دلار از سال 1396 تقریبا حدود 6.5 برابر شده اما قیمت خودرو 13 برابر شده است یعنی دو برابر بیش از آنچه به افزایش نرخ ارز مربوط می شود. این افزایش به دلیل کمبود عرضه است.

وی با اشاره به سیاست های اقتصادی دولت گفت:  اتفاق مهمی که اینجا رخ می دهد بحث ناکارآمدی است که به چشم می آید و خودرو که یک کالای بسیار مهم است و بعد از مسکن یک کالای ضروری است را یک کالای غیرضروری می دانند و آن را در مسیری می اندازند که گفته می شود باید تکنولوژی وارد کنیم اما مگر خودروی 10-15 هزار دلاری چه تکنولوژی ای دارد که بخواهیم وارد کنیم؟ مگر الان دارو وارد می کنید تکنولوژی آن را هم وارد می کنید؟

خودروی 20-15 هزار دلاری را 70-60 هزار دلار می فروشند

وی ادامه داد: واردات و تولید و تکنولوژی هر کدام داستان خاص خود را دارند.متاسفانه هر بار توپی را به زمین می اندازند و عده ای منفعت مستقیم دارند، عده ای ماشین 20-15 هزار دلاری مونتاژی را می آورند و اینجا و بابتش گمرکی هم نمی پردازند چون گمرک ما عملا یک درصد هم نمی شود و آن را 60-70 هزار دلار می فروشند. بدتر اینکه دولت سیزدهم زمین گیر می شود یعنی اینکه دولت سیزدهم در سال اول اگر شکست می خورد به نظرم به دلیل عدم فهم متغیر های کلان و عدم توجه به پایه اقتصاد است.

بهرامی در ادامه اظهار کرد: فکر می کنید واردات نکنید به نفع اقتصاد است در حالیکه شما واردات نکنید و صادرات داشته باشید به معنای خروج سرمایه از کشور است و باید به اندازه ای که صادرات می کنید یا پروژه انجام دهید یا کالا وارد کنید اما وقتی این کار را نکنید اثری در اقتصاد و زندگی مردم ندارد.

این کارشناس خودرو همچنین متذکر شد: فکر می کنم تا وقتی این تفکر و این تیم اقتصادی در دولت هست واردات خودرو انجام نمی شود و تفکر دیگر این است که دولت اگرچه می گوید به برجام فکر نمی کنم اما به شدت این ماجرا را به برجام بسته است و هروقت فکر می کنند ممکن است برجام اجرایی شود تا حدی روند اداری را تسهیل می کنند.

وی ادامه داد: نکته دیگر اینکه اصولا ادبیات آقای فاطمی امین و تیم اقتصادی دولت به شکل اغراق آمیزی نسبت به مردم و کارشناسان خودرو توهین آمیز است یعنی اصلا منطق کار را رعایت نمی کنند و حرف های عجیب غریب می زنند. قیمت خودرو با واردات کنترل می شود اما نه اینکه ما 500 هزار دستگاه واردات کنیم باید خودروهای گران از نظر ما اما متوسط به پایین از نظر دنیا و در حد 50-60 هزار دلار را وارد کنیم که بازار سقف پیدا کند. الان بازار ما سقف ندارد و این باعث شده خودرویی که در دنیا 30 هزار دلار است بشود 130 یا 150 هزار دلار، لندکروز بشود یک میلیون دلار یعنی قیمت های عجیب غریب و شرم آوری که اثر خوبی ندارد. سیاست اقتصادی دولت در حالت خوش بینانه سردرگم است و در حالت بدبینانه ذی نفعانی دارد که ما نمی دانیم چه کسانی هستند.