آذر 12، 1402
3rd December 23
به قلم دکتر مهدی کریمی تفرشی
یکی از مسئولیت های اجتماعی همه ما در جهان کنونی کمک به حفظ و بقای محیط زیست به عنوان مهمترین منبع خدادادی و یک موهبت الهی است که متاسفانه اغلب به فراموشی سپرده می شود.
یک‌سوم از کل مواد غذایی تولید شده در دنیا در سیستم‌های مصرف و تولید و توزیع غذا از بین می‌رود و هزینه زیادی را بر اقتصاد دنیا تحمیل می‌کند. برآوردهای فائو نشان می‌دهد سالانه ۱.۳میلیارد تن غذا در جهان هدر می‌رود که ۳۵میلیون تن از این رقم معادل ۲.۷درصد در ایران دور ریخته می‌شود.
ارزش مواد غذایی که هر‌ساله هدر می‌رود بالغ بر یک هزار میلیارد دلار است که ۶۸۰ میلیارد دلار از آن در کشورهای صنعتی و توسعه‌یافته و بقیه در کشورهای در حال توسعه هدر می‌رود.
ایران کشوی است با منابع طبیعی و زیست محیطی کم نظیر در جهان که گنجینه ای عظیم از آب و هوایی چهارفصل و خاکی حاصلخیز، طبیعتی اسرارآمیز و حیات وحشی کم نظیر در خود نهفته دارد. حفظ این گنجینه ارزشمند رسالتی است که بر دوش تک تک ماست.
تولیدکنندگان و صنعتگران اغلب از این غافلند که با تغییر درست روش های تولید، استفاده صحیح از منابع و انرژی، تولید محصولات قابل بازیافت، استفاده مسئولانه از منابع مانند مواد بازیافت شده، به حداقل رساندن ضایعات، مدیریت درست پساندها، استفاده صحیح از منابع آب، استفاده از مواد بسته بندی مناسب و قابل بازیافت و شیوه های نوین و مدرن بسته بندی و مقابله با مواد آلاینده در محیط تولید و کسب و کار خود می توانند نقش عظیمی در حفظ و بقای محیط زیست و کمک به ایجاد یک زندگی سالم برای نسل های آینده در دهکده جهانی ایفا کنند.
نظر شما
آخرین اخبار
اخبار پر بازدید
