به قلم دکتر مهدی کریمی تفرشی
صنعت غذا یک صنعت مادر و کلیدی است که بخش عمده ای از تولید، اشتغال و سرمایه را در چرخه اقتصادی کشور تشکیل می دهد و از آنجایی که مستقیما با سلامت و زندگی افراد جامعه در ارتباط است از اهمیت و جایگاه ویژه ای برخوردار است.
بدون شک به دلیل حساسیت و اهمیت این صنعت در سلامتی مردم دستگاه های نظارتی مرتبط ملزم به کنترل و پایش و نظارت دقیق بر رعایت نکات ایمنی و استانداردها و ضوابط و مقررات در محصولات غذایی هستند کما اینکه همواره نگاه ویژه ای از سوی کارشناسان و متخصصان دستگاه های ذیربط بر تولیدات این صنعت متمرکز بوده است.
اما متاسفانه اتهامات بی اساس و غیرکارشناسانه و بدون مستندات کافی نه تنها در راستای کمک به سلامت، امنیت غذایی و رشد این صنعت نبوده بلکه به نوعی بدبینی و سلب اعتماد از مردم و کاهش مصرف اقلام ضروری غذایی در جامعه منجر شده است.
ضمن اینکه اینگونه تبلیغات منفی در شرایط اقتصادی فعلی نوعی ضربه به تولید داخلی و ملی و برخلاف سیاست های اقتصاد مقاومتی است. بعلاوه به اشتغال و کارآفرینی و چرخه صنعت و تولید در کشور ضربه وارد کرده و از طرفی جایگاه محصولات ایرانی را در بازارهای جهانی به مخاطره می اندازد و صادرات غیرنفتی که در شرایط فعلی به شدت به رشد و توسعه نیازمند است آسیب های جبران ناپذیری خواهد دید.
بیشتر بخوانید:
معضل تامین سرمایه در گردش در صنعت غذا
تامین سرمایه برای تولید از طریق بازار سهام
بنابراین صنعت و تولید کشور در شرایط حساس اقتصادی نیازمند توجه و حمایت همه آحاد جامعه و سازمان ها و دستگاههای مختلف کشور است و این خود ما هستیم که با رونق صنعت غذا می توانیم به توسعه صادرات غیرنفتی و بالطبع رشد و توسعه اقتصادی کشور کمک شایان توجهی نماییم.
در این راستا عرضه و تقاضای مواد غذایی، متغیرهای پولی و مالی از جمله حجم نقدینگی، نرخ واقعی ارز، نرخ سود بانکی، سطح دستمزدهای کشاورزی، ارزش افزوده بخش کشاورزی و حتی قیمت جهانی نفت از عوامل تاثیر گذار در شاخص بهای مواد غذایی محسوب می شوند. به کارگيري سياست هاي مناسب ارزي مي تواند در کاهش نرخ تورم به ويژه تورم قيمت مواد غذايي كه امنيت غذايي کشور را دچار بحران مي کند بسيار موثر باشد. بعلاوه با افزایش سرمایهگذاری در بخش کشاورزی می توان تولید مواد غذایی را افزایش و قیمت مواد غذایی را کاهش داد.
افزایش نرخ ارز به شدت حاشیه سود اكثر صنایع كشور را كم كرده و هزینههای تولید آنها را افزایش داده است، زیرا رابطهی نرخ ارز با واردات، رابطهی معکوس و منفی است؛ یعنی با افزایش نرخ ارز، قیمت کالاهای وارداتی بالا میرود.
یکی از مشکلات جدی موجود در بحث تولید مواد غذایی کمبود نقدینگی و سرمایه در گردش برای خرید و فروش است. در شرایط فعلی میزان نقدینگی بنگاههای اقتصادی نسبت به میزان تولیدشان از نظر پتانسیل به یکسوم کاهش پیدا کرده است که این تولید و متعاقبا قیمت محصولات را در بازار با چالش جدی مواجه کرده است.
بیشتر بخوانید:
نظر شما
آخرین اخبار
اخبار پر بازدید
