معضل تامین سرمایه در گردش در صنعت غذا

صنایع غذایی به دلیل ماهیت خود، برخلاف بسیاری دیگر از صنایع نیازمند سرمایه در گردش کافی است تا مواد خام اولیه و ماشین آلات و مواد بسته بندی مورد نیاز تامین شود.

 یکی از مهم‌ترین مشکلاتی که در دوران رکود پررنگ‌تر شده و تاثیر به‌سزایی بر روی عملکرد بنگاه‌های تولیدی داشته است، مشکلات تامین مالی و نقدینگی این بنگاه‌هاست. از سوی دیگر، کمبود منابع مالی صنایع غذایی و عدم کارایی بازار سرمایه، موجب بالا رفتن هزینه‌های تامین مالی در تولید صنایع غذایی در ایران شده است. به‌طوری که در مقایسه با رقبای خارجی، رقابت‌پذیری صنعت غذا را کاهش داده است.

در کشور ما نرخ تامین مالی به طور متوسط بیش از ۴ برابر کشورهای همسایه است و این امر، مشکلات متعددی برای تولیدکنندگان در حوزه رقابت با سایر کشورها ایجاد می کند.

در ایران به دلیل محدودیت ​های موجود در بازارهای مالی و سرمایه، منابع بانکی (تسهیلات) یکی از عوامل مهم در تجهیز سرمایه در بخش کشاورزی است. حدود 93 درصد از کل تسهیلات پرداختی به بخش کشاورزی از محل منابع بانک کشاورزی است.

آخرین آمار رسمی تولید ناخالص ملی سالانه نشان می‌دهد که سهم بخش کشاورزی در اقتصاد کشور 11.6 درصد است.

بیشتر بخوانید: تامین سرمایه برای تولید از طریق بازار سهام

با وجود اینکه صنایع غذایی یکی از مهم‌ترین صنایع کشور به شمار می‌روند، اما حضور بسیار کمرنگی در بازار سرمایه دارند.

هدفمند نبودن تسهیلات اعطایی از جمله به صنایع غذایی اعم از سرمایه در گردش طرح‌های توسعه‌ای از مشکلات اصلی این صنعت است.

گسترش صنایع تبدیلی در این بخش میتواند به رونق ارزش افزوده در صنایع غذایی کشور کمک شایانی کند.

صنایع غذایی کشور بیش از 19.2 درصد کارگاه‌های صنعتی، 16.5 درصد اشتغال، 10.8 ارزش افزوده و بیش از 13 درصد از ارزش سرمایه‌گذاری صنعت را به خود اختصاص داده و تامین ناکافی مالی آن می‌تواند سدی در برابر ادامه رشد این صنعت باشد.

امید است بانک مرکزی تعامل بیشتری با بخش صنعت داشته و در جهت حمایت از تولید داخلی در ارائه تسهیلات با تعرفه و نرخ سود تولید به تولیدکنندگان، همکاری و همدلی بیشتری داشته باشند تا هم بنگاه‌های کوچک زود بازده بتوانند به حیات خود ادامه دهند و هم تمامی فعالان این صنعت بتوانند با انگیزه و توان بیشتر به رشد و اعتلای صنعت و اقتصاد کشور خدمت کنند.