زمان با ارزشترین چیزی است که یک فرد میتواند خرج کند و کروس که زمان زیادی را صرف فوتبال کرد، هر آنچه را که دوست داشت به هواداران رئال مادرید داد. او قول داد که در اوج فوتبالش بازنشسته خواهد شد و تونی همیشه به وعدههایش عمل میکند و حالا مردان کارلتو از عواقب این جدایی رنج میبرند چون یک دهه تمام را صرف لذت بردن از نمایشهای دقیق و درخشان ستاره آلمانی کرده بودند. ستارهای که بازی رئال را به موقع آرام میکرد یا سرعت میداد. همه چیز بازی رئال در دست کروس بود.
و حالا چه باید کرد؟ سریعترین راه حل برای مشکلات رئال، شاید غیرقانونی باشد ولی دیوانهکننده نیست. این شامل وادار کردن تونی کروس برای بازگشت دوباره به فوتبال است. هر چه پول میخواهد به او بدهید (اگرچه هرگز بحث پول برای کروس مطرح نبود) و اگر هیچکدام از اینها جواب نداد، به مربی ایتالیایی زمان بدهید تا فرمول مخفی را پیدا کند. اما با دیدن هیاهویی که بعد از 3 بازی ایجاد شده است، به شدت شک دارم که صبر، یکی از نقاط قوت هواداران رئال باشد.
کروس کاپیتان بدون بازوبند رئال بود (چهارمین فرمانده). با شماره 8 پشت پیراهن و موهای بلوند دارد در مرکز زمین جولان میداد، با توپی که به پایش میچسبید.
فعلا فده والورده امیدی شده است که همه چیز دوباره معنا پیدا کند. او البته به نظر نمیرسد که بتواند این کار را انجام دهد زیرا هیچکس افسانه آلمانی نخواهد شد. همراه با چهرههایی چون بلینگام، آردا، کاماوینگا یا شوآمنی، مرد اروگوئهای باید تصویر انقلابی باشد که تیم به آن نیاز دارد. با سپری شدن بازیها، مردان کارلتو روشهایی جدید را پیدا خواهند کرد و آرامش به باشگاه باز میگردد. باشگاهی که انگار قرار نیست هرگز روی آرامش را ببیند، حتی دو ماه پس از پانزدهمین لیگ قهرمانان.
-
رئال مادرید بدون کروس؛ یک تیم ناقص