قیمت تمامشده بالای محصولات کشاورزی، عدم ثبات تولیدات کشاورزی، قیمتهای خرید تضمینی، شرایط دشوار واردات با نرخ بالای ارز، فرسودگی ماشینآلات و پایین بودن بهرهوری نیروی کار در صنعت غذا، از جمله مهمترین عوامل اثرگذار در قیمت تمامشده در صنعت غذا در کشور است.
افزایش نرخ ارز به شدت حاشیه سود اكثر صنایع كشور را كم كرده و هزینههای تولید آنها را افزایش داده است، زیرا رابطهی نرخ ارز با واردات، رابطهی معکوس و منفی است؛ یعنی با افزایش نرخ ارز، قیمت کالاهای وارداتی بالا میرود.
یکی از مشکلات جدی موجود در بحث تولید مواد غذایی، کمبود نقدینگی و سرمایه در گردش برای خرید و فروش است. در شرایط فعلی میزان نقدینگی بنگاههای اقتصادی نسبت به میزان تولیدشان از نظر پتانسیل به یک سوم کاهش پیدا کرده است که این مسئله، تولید و متعاقبا قیمت محصولات را در بازار با چالش جدی مواجه کرده است.
یکی از مهمترین مشکلاتی که در دوران رکود پررنگتر شده و تاثیر بهسزایی روی عملکرد بنگاههای تولیدی داشته است، مشکلات تامین مالی و نقدینگی این بنگاههاست. از سوی دیگر، کمبود منابع مالی صنایع غذایی و عدم کارایی بازار سرمایه، موجب بالا رفتن هزینههای تامین مالی در تولید صنایع غذایی در ایران شده است. بهطوری که در مقایسه با رقبای خارجی، رقابتپذیری صنعت غذا را کاهش داده است.
عرضه و تقاضای موادغذایی، متغیرهای پولی و مالی از جمله حجم نقدینگی، نرخ واقعی ارز، نرخ سود بانکی، سطح دستمزدهای کشاورزی، ارزش افزوده بخش کشاورزی و حتی قیمت جهانی نفت از عوامل تاثیر گذار در شاخص بهای مواد غذایی محسوب می شوند. به کارگيري سياست هاي مناسب ارزي مي تواند در کاهش نرخ تورم به ويژه تورم قيمت مواد غذايي که امنيت غذايي کشور را دچار بحران مي کند بسيار موثر باشد. بعلاوه با افزایش سرمایهگذاری در بخش کشاورزی می توان تولید مواد غذایی را افزایش و قیمت مواد غذایی را کاهش داد.